کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



حضرت زینب سلام الله علیها در کوفه

شاعر : نغمه مستشار نظامی     نوع شعر : مرثیه     وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن     قالب شعر : غزل    

می گویـد از شـکـسـتن سـرو تـنـاورش           این شیر زن که مثل پدر، مثل مادرش!

این زن، درست، مثل پدر حرف می زند           مـیـراث مـادر اسـت، دل داغ پـرورش


می گوید ازسپید و سیاهی که دیده است           از قـتـل عـام چـلـچـلـه هـا در بـرابـرش

می گویـد از زمانه، زمـیــن آه می کشـد           خورشید، ابر تیره کشیده است بر سرش

از پاره پـاره های جگـر، حرف می زند           از کـاروان خــسـتـه بـی یـار و یـاورش

این خطبه نیست، تیغۀ شمشیر این زن است            وقتی خرابه های دمشق است، سنگرش

شـمشـیـر از نــیام دهـن می کشـد بـبـین           این شیر زن ،که مثل پدر، مثل مادرش

: امتیاز

مصائب اهل بیت در کوفه

شاعر : یوسف رحیمی نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل

بـر تـلّ پــایـداری خـود ایــســتـاده ای            در کــربــلای دوّم خـود پـا نـهـاده ای

ازاین به بعد بیرق نهضت به دوش توست            دریا دلی به مـوج بلا، کوه اراده ای!


با پرچـم سحـر به سوی شام می‌روی            صبح امـیـد قـافـلـه! خـورشید زاده ای

نـشـنـاخـتـه صـلابت زهـرایـی تـو را            هرکس که فکر کرده تو از پا فتاده ای!

داغ هـزار طعـنه به جانت خـریده ای            در دست باد، رشتـۀ معجـر نداده ای!

هر چند خـم شده قَـدَت از داغ کـربلا            تو در مصاف کوفه و شام ایستاده ای

: امتیاز

ورود اهل بیت علیهم السلام به کوفه

شاعر : مجتبی شکریان نوع شعر : زمزمه وزن شعر : قالب شعر : غیرکلاسیک (سرود،زمزمه،نوحه)

پخش سبک

دوبـاره اشکـم از دیـده چکـیـده            بــــرای کـــاروانی داغ دیـــده

مگـو با من چرا بی تـاب هـستم            که زینب تازه در کوفه رسیده


هـمه با ذکر یا رب            هـمه با جـان بر لب

ولی این شهر کوفه            شده تـسـخـیر زینب

به خطبه روزشان را می کند شب

***********************

صدایی زد که کوفه گشت خاموش            به نطق حیدری اش می دهد گوش

که ای کوفه چه کردی با دل من            نمی گردد ستم هایت فـراموش

گـرفـتـی یـار ما را            همه غـمخوار ما را

به روی نی نشاندی            ســـر دلــدار مــا را

تو کـوفه سخت کـردی کار ما را

***********************

برادر مانده بغـضی در گـلـویم            بـیـا تا دق نـکـردم با تو گـویـم

نـمی شـد بـاورم روزی بـبـیـنم            سرت را روی نی در روبه رویم

چـرا با بی قـراری            کـنـی نـیـزه سواری

شدی خـاکی برادر            مگر خواهـر نداری

که شـویـد روی تـو با آه و زاری

***********************

مسوزان قلب زار خواهرت را            بـیـا بـگـشا لـبـان اطـهـرت را

اگر با من نمی گویی تو حرفی            بـده آخـر جـواب دخـتــرت را

ببین در اضطراب است            ببین چشمش پر آب است

تو را از من بخواهد            به دنبال جواب است

سرش بر روی دامان رباب است

: امتیاز